Униңдин кейин периштә маңа Худаниң вә Қозиниң тәхтидин башланған, хрустальдәк сүзүк һаятлиқ сүйи еқиватқан дәрияни көрсәтти.
2 Шәһәрниң ғол йолиниң оттурисида еқиватқан бу дәрияниң икки тәрипидә он икки қетим мевә беридиған, йәни һәр айда мевә беридиған һаятлиқ дәриғи болуп, дәрәқниң йопурмақлири пүткүл хәлиқләргә шипа еди.
3 Ләнәткә учрайдиған ишлар қалмайду. Худаниң вә Қозиниң тәхти шәһәрниң ичидә болуп, Худаниң хизмәткарлири у йәрдә ибадәт қилиду.
4 Улар Худаниң җамалини көриду, Худаниң нами уларниң пешанилиригә йезилиду.
5 У йәрдә әсла кечә болмайду, нә чирақ нуриға, нә қуяш нуриға һаҗити чүшмәйду. Чүнки Пәрвәрдигар Худа уларниң йоруқлуғи болуп, улар әбәдил- әбәт һөкүм сүриду.
6 Периштә маңа:— Бу сөзләр ишәнчлик вә һәқтур. Пәйғәмбәрләрниң роһиға илһам бәргән Пәрвәрдигар Худа йеқин кәлгүсидә йүз бериши муқәррәр болған вақиәләрни Өз хизмәткарлириға көрситиш үчүн, периштәсини әвәтти, — деди.
Әйса Мәсиһниң қайта келиши
7 Әйса Мәсиһ мундақ деди: «Мана, пат йеқинда келимән! Бу китаптики пәйғәмбәрлик сөзләргә әмәл қилғанлар нәқәдәр бәхитлик!»
8 Буларни аңлиғучи вә көргүчи мән Юһаннамән. Бу ишларни аңлиғинимда вә көргинимдә, буларни маңа көрсәткән периштәгә сәҗдә қилиш үчүн униң айиғиға баш қойдум.
9 Лекин у маңа: — Һәргиз ундақ қилма! Мән саңа, пәйғәмбәр болған сениң қериндашлириңға һәм бу китаптики сөзләргә әмәл қилғанларға охшаш Худаниң хизмәткаримән. Худағила ибадәт қил! — деди.
10 У маңа йәнә: — Бу китаптики пәйғәмбәрлик сөзләрни печәтләп мәхпий тутма, чүнки бу ишларниң әмәлгә ашидиған вақти йеқиндур. 11 Яманлиқ қилғучилар яманлиғини қиливәрсун, пәскәшләр пәскәшлигини давамлаштурувәрсун, һәққанийлар һәққанийлиғини
давамлаштурувәрсун, Худаға атилип пак болғанлар паклиқта яшавәрсун, — деди.
12 Әйса Мәсиһ мундақ деди: «Мана, пат йеқинда келимән! Һәр кимниң әмәлиятиға қарап, беридиғинимни Өзәм билән
биллә елип келимән.
13 Баш вә Ахир, Тунҗа вә Ахирқи, Муқәддәм вә Тамам Мән болимән».
14 Һаятлиқ дәриғиниң мевилиридин һөзүрлиниш вә шәһәр дәрвазилиридин кириш һоқуқиға еришиш үчүн тонлирини жуюп тазилиғанлар нәқәдәр бәхитлик!
15 Пәскәшләр, сехиргәрләр, җинсий әхлақсизлиқ қилғучилар, қатиллар, бутпәрәсләр, ялғанчилар вә ялғанчилиқ қилишқа
хуштарларниң һәммиси шәһәрниң сиртида қалиду.
16 «Мәнки Әйса Мәсиһ мәсиһийләр җамаәтлиригә бу ишларни йәткүзүш үчүн, периштәмни әвәттим. Давутниң Нотиси
һәм Әвлади Мән болимән. Парлақ таң Юлтузи Мән болимән».
17 Муқәддәс Роһ вә тойи болидиған қиз: «Кәл!» деди. Аңлиғанларниң һәммисиму: «Кәл!» десун. Уссиған кәлсун, халиған киши
һаятлиқ сүйидин һәқсиз ичсун.
Хатимә
18 Мәнки Юһанна бу китаптики пәйғәмбәрлик сөзләрни аңлиғанларни җиддий агаһландуримәнки: Кимду-ким бу сөзләргә бир нәрсә қошса, Худа униңға бу китапта йезилған балаю-апәтләрни кәлтүриду.
19 Кимду-ким бу пәйғәмбәрлик сөзләр йезилған китаптики бирәр сөзни чиқиривәтсә, Худаму уни бу китапта йезилған һаятлиқ
дәриғидин вә муқәддәс шәһәрдин берилидиған үлүшидин мәһрум қилиду.
20 Мана буларға гувалиқ бәргүчи Әйса Мәсиһ мундақ дәйду: «Шундақ, пат йеқинда келимән!» «Амин! Кәл, я Рәббим Әйса!»
21 Рәббимиз Әйсаниң меһир-шәпқити Худаниң муқәддәс хәлқи билән биллә болғай, амин!
